Autor jako człowiek
- 11
- Mieszkam na Zapipidopustkowiu. Chcecie wiedzieć, gdzie to jest? Poczytajcie i domyślcie się. Poza tym interesuję się światem: krajami, językami, zwyczajami i dogadywaniem się na polu międzynarodowym. Ciekawie tu, nie powiem.
Popular Posts
-
To dlatego, że coaching nakazuje zadawać sobie odnoszące się do przyszłości pytanie "po co?" miast przeszłościowe "dlaczego?&... -
Była Praga, to i będzie prasko. Może zacznijmy od rzeczy, która najbardziej mnie w tym mieście jeszcze przed przyjazdem przyciągała. Nie, n... -
Tak, we Władysławowie od turystów nie można się oddalić. No, chyba że jest wielka ulewa i uciekają od morza w kierunku kramów i jadłodajni. ... -
Moja droga do Omegle nie była długa. Odkąd Livemocha zlikwidowała możliwość rozmawiania z innymi użytkownikami, przestałam gawędzić z obcokr... -
Po lekturze książki Lalki w ogniu. Opowieści z Indii Pauliny Wilk. Wiem, dawno wydane. Ja sama nigdy nie zagłębiałam się w religię, histori... -
Jak wyglądał świat ćwierć wieku temu? Właśnie na to pytanie odpowiada książka Michael'a Palina W 80 dni dookoła świata. Podróżnik (i je... -
Gdy przypominam sobie gimnazjalne lekcje biologii i rysunek z podziałem ludzkiego języka na zaznaczone na kolorowo części, oczyma wyobraźni ... -
Już od jakiegoś czasu (właściwie od niespełna roku czasu) postcrossinguję sobie, ale dopiero od niedawna zaczęłam bawić się w wymi... -
Wybraliśmy opcje dojazdu na Hel według mnie najlepsze. Na Hel z Pucka (mimo że było święto) kursowały busy - była 10 rano, dodatkowo padał d... -
Shake to mleczny napój podawany na zimno. Wariantów smakowych tyle, ile wyobraźni przygotowującego. Często serwowany w fast-foodach czy budk...
I znów o jedzeniu!
OdpowiedzUsuńjakie "znów", czemu "znów"? :) dawno było ostatnio... :)
Usuńsuper, że zostawiłeś(aś) komentarz, bo dzięki temu lecę na Twojego bloga i widzę, że prędko stamtąd nie wyjdę.
Aaaa bo tak sobie chodziłam po blogach, i zawsze to jedzenie i jedzenie! A nie wychodź. ("Nie wstanę tak będę leżał"). Zapraszam, zostań. Co tam, pomieścimy się! Miejsca Ci u mnie dostatek!
UsuńO to, to znam doskonale...
OdpowiedzUsuńNajbardziej hardcorowa to była bułka z żółtym serem (na onczas już zielonkawym) zjadana na czwarty dzień. Woda w Rzymie pita z fontanny (bo ice teea od straganiarzy kosztowała więcej niż butelka dobrego wina w markecie).
Ale za to na liczniku tysiące kilometrów i miast. Co ciekawsze nigdy żadnych problemów trawiennych w trasie.
No i jeszcze własnoręcznie złapany (niebaczny gospodarz wypuścił zwierzęta na łąkę nad zalewem) na wędkę indor nad Rożnowem, zarżnięty pod wodą żeby nie robił hałasu i zjedzony przez całą ekipę łącznie z chrząstkami.
Na czwarty dzień nie zjadłabym. Wyrzuciłabym wcześniej, żeby jednak nie skusiło później :P Woda z fontanny - o matko, już mi się w żołądku przewraca, nie umyłabym w niej nawet jabłka. A indor? Apogeum...
UsuńMakroman, szacun za Twoje przygody!
Z Wiednia pamiętam chleb tostowy, po tygodniu na nim zapragnęłyśmy z koleżankami "normalnego", który kupiony we Wiedniu okazał się być jeszcze gorszym :P
OdpowiedzUsuńNieupieczony chleb tostowy, to jakby jeść gąbkę :) współczuję... "normalnego" też.
UsuńPojedzcie do Grecji - tam dają coś co smakiem przypomina chusteczki higieniczne (być może jest wypiekane z nich w ramach recyklingu ;-) ) - każdy innych chleb jest smaczniejszy.
UsuńPopieram poprzednika :)
UsuńSuche, czerstwe, przecenione bułki ;-) Popijane wodą, niby pitną ale niemiłosiernie smakującą chlorem, po której jeszcze bardziej chciało się pić ;-)
OdpowiedzUsuńUh, ciężka sprawa :D
UsuńJa w podróży staram się kosztować miejscowego jedzenia :) wole zaoszczędzić na noclegu niż na jedzeniu
OdpowiedzUsuńBardzo przydatne informacje :) Dzięki :)
OdpowiedzUsuńNo no, takie jedzonko to ja rozumiem :)
OdpowiedzUsuńNiezdrowo jeść takie rzeczy :D
OdpowiedzUsuń